Msza św. w intencji śp. Benedykta XVI w Nuncjaturze w Ghanie

W ostatni dzień w roku, w Nuncjaturze Apostolskiej w Akrze, tradycyjnie o godzinie o 18.00 odprawiana jest dziękczynna Msza św. „Te Deum”, tak ją nazywają także Ghańczycy. W tym roku, ten dzień naznaczony jest smutkiem z powodu śmierci Papieża Benedykta. Razem z wiernymi, którzy przybyli na dzisiejszą Mszę św. modliliśmy się za zmarłego Papieża. Ghańskim zwyczajem, postawiliśmy także obok pulpitu portret śp. Benedykta XVI.

W swojej homilii powiedziałem między innymi, że ten ostatni dzień roku 2022 obchodzimy bez naszego ukochanego papieża emeryta Benedykta XVI. Nawet jeśli wiemy, że jedyną pewną rzeczą w ludzkim życiu jest śmierć, to prawie zawsze wydaje się, że przychodzi zbyt wcześnie, gdy zabiera tych, których kochamy. Wielu zastanawia się, dlaczego teraz, u progu nowego roku musiał on odejść? Odpowiedź jest bardzo prosta: ponieważ taka była wola Boża.

Papież Benedykt, Joseph Ratzinger był wielkim świadkiem katolickiej tradycji i wiary. Był wybitnym humanistą i intelektualistą, który swoje teologiczne studia i przemyślenia odnosił do współczesnej kultury. Ale cichy teolog z Bawarii pozostał przede wszystkim «człowiekiem Kościoła», jak Orygenes, jeden z jego ulubionych z autorów, którego myśli z pasją przyswajał tak jak dzieła umiłowanego św. Augustyna. Ale w centrum jego życia i poszukiwań był i pozostał Jezus z Nazaretu, któremu poświęcił swoje najważniejsze dzieło, trylogię, którą napisał już jako papież. To swoje dzieło podpisał własnym i papieskim imieniem, aby wyrazić osobisty charakter tych trzech książek, które były owocem osobistych badań, nie tylko naukowych, ale i duchowych. Jako młody ksiądz zaryzykował doktorat z teologii dla tezy, która dla niektórych wydawała się modernistyczna. Bardzo szybko okazał się genialnym teologiem i uczestniczył w Soborze Watykańskim II jako jeden z jego z ekspertów. O wyjątkowości jego umysłu może świadczyć fakt, że bez trudu prowadził debaty z największymi intelektualistami swoich czasów a jednocześnie potrafił nawiązać doskonały kontakt z dziećmi lub starcami. Posiadał niezwykłą umiejętność dostosowania języka, którym się posługiwał do poziomu swojego rozmówcy. Odznaczał się także subtelnym poczuciem humoru. Św. Papież Paweł VI mianował go arcybiskupem Monachium i Fryzyngi, a potem także kardynałem, między innymi ze względu na jego intelektualną postawę i odwagę w przeciwstawieniasię tak zwanemu duchowi czasu. Św. Jan Paweł II z kolei mianował go prefektem Kongregacji ds. Nauki Wiary. Będąc osiem lat papieżem, śp. Benedykt XVI, podczas swojego pontyfikatu, próbował ożywić wiarę w wielu regionach, wskazując na jej świeżość na pustyniach tego świata. Był odważnym obrońcą prawdziwej wiary, dlatego też niekiedy był celem złośliwej krytyki i pomówień, uprawianych przez antykatolickie środowiska. Po abdykacji pokazał, że pozostawia w spadku tylko dobro zasiane z łagodnością przez całe swoje życie.

Pożegnaliśmy stary rok i pożegnaliśmy śp. Benedykta modlitwą, powierzając naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Bożej Opatrzności. Na zakończenie odmówiliśmy po łacinie „Te Deum laudamus”, jako znak jedności z Kościołem Powszechnym. Za wszystko dziękujemy Bogu, w każdych okolicznościach, Jemu żeśmy zaufali i dlatego nie zawstydzimy się na wieki.

† Henryk M. Jagodziński
Nuncjusz Apostolski w Ghanie

31 grudnia 2022 r.