Ostatnie pożegnanie s. Feliksy, niepokalanki

W sobotę, 8 lipca 2023 r. w kościele św. Maksymiliana Kolbego w Kielcach, pożegnano zmarłą s. M. Feliksę Czaja ze Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej (Niepokalanki). Zmarła siostra przez ostatnie lata życia, przebywała w domu zakonnym przy ul. Wydryńskiej w Kielcach.

Liturgia pogrzebowa rozpoczęła się o godz. 10.00. Mszę św. koncelebrowało 12 prezbiterów, a przewodniczył jej ks. prałat Tomasz Rusiecki, Wikariusz Biskupi ds. Życia Konsekrowanego w diecezji kieleckiej. Homilię wygłosił ks. Waldemar Wiśniowski. - „Ta Eucharystia, która jest znakiem tej obecności Chrystusa żyjącego w swoim Kościele, była codziennym doświadczeniem s. Feli, którą dzisiaj uroczyście żegnamy, przez wiele, wiele lat. Dziękujemy dzisiaj Panu Bogu za dar jej życia przypominając sobie, że według ojca Honorata «celem życia Niepokalanek jest przestawanie z Bogiem i postępowanie w doskonałości oraz gotowość na wszelkie posługi miłości chrześcijańskiej dla innych»” – mówił kaznodzieja.

Pod koniec Mszy św. słowo do zgromadzonych skierowała Matka Generalna Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej z Domu Generalnego w Nowym Mieście nad Pilicą.Przełożona całej wspólnoty zakonnej, podkreślając ogromną ofiarność i poświęcenie zmarłej współsiostry powiedziała: „Żyłaś dla Boga, sławiąc go swoim cichym, ukrytym i pracowitym życiem. Służyłaś swoją pracą ludziom, których Bóg postawił na twojej życiowej drodze: kapłanom, siostrom ze wspólnoty zakonnej, chorym pacjentkom ZOL-u. Praca w kuchni oprócz modlitwy i zadań wykonywanych w zgromadzeniu, stanowiły zasadniczą treść twego codziennego życia. Twoje ciche i ukryte życie, coraz mniej znane światu i coraz bardziej znane Bogu, wydawało owoce według Bożego zamysłu. Ufam, że swą codziennością tak prostą i zwyczajną, przeżywaną w służbie Bogu i bliźniemu z różańcem w ręku utkałaś piękny gobelin, który już ofiarowałaś swojemu Oblubieńcowi”.

Wszystkim uczestnikom pogrzebu oraz kapłanom za modlitwę i obecność podziękował miejscowy proboszcz – ks. prałat Grzegorz Pałys, po czym ciało zmarłej zostało przewiezione na Cmentarz Stary w Kielcach i złożone w grobowcu zakonnym.  

Śp. s. M. Feliksa Aniela Czaja urodziła się 19 grudnia 1933 r. w Bęczkowie, miejscowości która należaławówczas do parafii św. Jacka w Leszczynach. Rodzicami jej byli: Jacek Czaja i Józefa z domu Tomszyk z Górna. Wcześnie osierocona, nauki szkolne pobierała w Górnie. Realizując powołanie zakonne, wstąpiła do bezhabitowego Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej w Nowym Mieście nad Pilicą. Zgromadzenie to zostało powołane do istnienia w 1891 r. w Zakroczymiu przez kapucyna bł. Honorata Koźmińskiego przy współudziale matki Walerii Ludwiki Gąsiorowskiej. W 1960 r. rozpoczęła formację nowicjacką przyjmując imię siostra Feliksa. Pierwsze śluby zakonne złożyła 6 stycznia 1962 r., a wieczyste w 1967 r. Po złożeniu pierwszej profesji zakonnej s. Feliksa wyjechała do Kielc do wspólnoty sióstr z którymi pracowała na plebanii przy kościele katedralnym. Tam posługiwała m.in. na kuchni przez 27 lat, a więc do 1989 r. Następnie s. Feliksa została posłana do Radomia, gdzie posługiwała w kuchni w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym Caritas. Po przejściu na emeryturę w 1991 r. wróciła do Kielc, gdzie posługiwała na plebanii przy parafii św. Wojciecha. W 1993 r. za wieloletnią i ofiarną pracę s. Feliksa została uhonorowana medalem „Zasłużony dla Kościoła Kieleckiego”, nadany przez biskupa kieleckiego Stanisława Szymeckiego. Po przebytej chorobie zamieszkała we wspólnocie sióstr na ul. Paderewskiego. Ostatnie 10 lat życia spędziła w domu zgromadzenia przy ul. Wydryńskiej w Kielcach, gdzie z cierpliwością znosiła dolegliwości wieku i choroby. Po nagłym załamaniu się zdrowia i krótkim pobycie w szpitalu s. Feliksa zmarła dnia 4 lipca 2023 r. w wieku 90 lat.

Ks. Krzysztof S. Tkaczyk