IMBRAMOWICE, Św. Benedykta op.

Adres:
32-353 Trzyciąż, Imbramowice 78
tel. 12-380-71-60

liczba mieszkańców: 1 832

Proboszcz:
ks. Krzysztof Wrzesień, mgr teol., KHW, ur. 1967 (Cudzynowice), wyśw. 1999, mian. 2025

Kaplice:
Tarnawa (pw. Podwyższenia Krzyża Świętego)

Sanktuarium Męki Pańskiej – Klasztor Sióstr Norbertanek
32-353 Trzyciąż, Imbramowice nr 105, tel. 12-389-48-06

Dom zakonny:
Siostry Norbertanki – zakon kontemplacyjny
32-353 Trzyciąż, Imbramowice nr 105
tel. 12-389-48-06
norbertanki@kielce.opoka.org.pl

Kapelan:
ks. Kazimierz Ćwierz, ur. 1957 (Proszowice), wyśw. 1985, inkard. 1997 - od 2025

Rys historyczny:
Specyfiką Imbarmowic jest równoległe istnienie dwóch kościołów – parafialnego pw. św. Benedykta Opata i klasztornego przy klasztorze sióstr norbertanek. Obie świątynie są ciekawymi zabytkami przeszłości i świadectwem architektury i sztuki sakralnej

Kaplica lub kościół pw. św. Benedykta, istniała w Dłubni (taką nazwę nosiły Imbramowice do połowy XIV w.) już przed 1228 r. Wtedy, podczas fundacji klasztoru norbertanek biskup Iwo Odrowąż przeznaczył wieś na jego uposażenie, a tutejszą kaplicę oddał pod patronat zakonowi.

Parafię wzmiankują dokumenty z 1326 r., a drewniany kościół wymienia Jan Długosz w Liber beneficiorum (ok. 1480 r.). Drewniana świątynia została opisana po raz ostatni w czasie wizytacji w 1727 r. Obecny kościół wzniesiono w latach 1732-1736. Jego fundatorami byli: ks. Dominik Lochman, archiprezbiter Bazyliki Mariackiej w Krakowie i Zofia Grotówna, ksieni klasztoru sióstr norbertanek. Autorem projektu świątyni był prawdopodobnie Józef Krause. Kościół konsekrował 29 kwietnia 1736 r. bp Mikołaj Kunicki.

Późnobarokowy kościół jest jednonawowy, o skromnej dekoracji ścian i dobrych proporcjach bryły. Zbudowano go na planie prostokąta.

Do wnętrza kościoła prowadzą barokowe drzwi obramione kamiennym portalem, nad nim tablica erekcyjna. Ściany świątyni podzielone są pilastrami. Na ścianach prezbiterium i nawy – widoczna późnobarokowa polichromia figuralna dotycząca sakramentów. Wykonana techniką fresku dekoracja przedstawia w prezbiterium trzy sceny: nad ołtarzem Trójcę Świętą, na północnej ścianie – Ostatnią Wieczerzę, a po stronie południowej – Gody w Kanie Galilejskiej. Sceny ilustrujące inne sakramenty zdobią ściany nawy.

W późnobarokowym ołtarzu głównym (XVIII w.) – obraz ukazujący śmierć św. Benedykta, pędzla Wojciecha  Eliasza (1875 r.).

Dwa boczne ołtarze, także późnobarokowe z obrazami Ecce Homo i Matki Bożej Częstochowskiej, namalowane w latach 30. XX w. przez B. Rutkowskiego.

Czy wiesz, że…       
Kościół parafialny, położony na niewielkim wzniesieniu wśród starego drzewostanu jest otoczony XVIII-wiecznym murem, w który włączone są barokowe, murowane budynki dzwonnicy kościelnej i kostnicy, kryte gontowymi dachami oraz kamienne schody.

Figuruje na liście Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego.

W obrębie parafii znajduje się kompleks klasztorny sióstr norbertanek z kościołem klasztornym pw. św. Piotra i Pawła. To jeden z najstarszych klasztorów norbertańskich na ziemiach polskich,  ufundowany ok. 1226 r. przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Obecna późnobarokowa budowla kościelno – klasztorna to w większości dzieło architekta Kacpra Bażanki. Klasztor od XIII w. ulegał napadom tatarskim, pożarom, był obiektem ataku podczas wielu wojen i powstań narodowych, niemniej regularnie prowadził szkoły, szpital i udzielał ludności różnych form pomocy, uruchamiając akcje dobroczynne i społeczne. Do historii przeszły np. Instytut Naukowy Wyższy Żeński czy Szkoła Rolnicza. Wśród dzieł sztuki w klasztornej świątyni - „Madonna w girlandzie” Jana Breughla Starszego zw. Aksamitnym i słynący łaskami obraz Jezusa Cierpiącego (XVII w., autor nieznany). Przy kościele klasztornym od 2003 r. istnieje sanktuarium Męki Pańskiej.

Odpusty: św. Benedykta – 11 lipca
św. Michała Archanioła – 29 września
w kaplicy w Tarnawie: Podwyższenia Krzyża – w niedzielę po 14 września